“Siqaret çəkən” sözü özlüyündə sadə səslənsə də, düşünəndə bir çox cəhətini kəşf edirsən; gündə neçə ədəd və hansı növ siqaret çəkirsən.

Cozefin qarşısında iki seçim var, amma hər iki seçim onu eyni yere aparır – ucsuz-bucaqsız məhkəmə korridorlarına.

O vaxt bir çoxunun ağlına eyni sual gəldi: indi bu əsərdimi və bu qiyməti ödəməyə dəyərmi?

Nürnberq tribunalında pozitiv hüquq artıq əhəmiyyətsiz idi, çünki nasistlərin etdikləri pozitiv hüququ pozmurdu... Təbii hüquq lazım idi.

Ona qalsa kürənlər nə rəngli olduqları üçün ağdərililər tərəfindən, nə də ağdərili olduqları üçün qaradərililər tərəfindən qəbul edilir...

Bu əsəri oxuyana qədər Utopiya mənim gözümdə “ideal bir cəmiyyət” idi – insanların xoşbəxt olduğu.